Nasza oferta

DIAGNOZA

Przed rozpoczęciem terapii integracji sensorycznej konieczne jest przeprowadzenie diagnozy – dzięki rzetelnej diagnozie możliwe jest podjęcie właściwych działań terapeutycznych. Dzięki wnikliwej diagnozie rodzice otrzymują bardzo szeroki zakres informacji na temat funkcjonowania procesów sensorycznych dziecka. Na etapie stawiania diagnozy bardzo ważna jest szczerość i współpraca z rodzicami. To właśnie rodzic zna swoje dziecko najlepiej, wie jak zachowuje się na co dzień, dlatego warto mówić o swoich spostrzeżeniach i wątpliwościach.

Diagnoza zwykle trwa 3 spotkania – bardzo ważne jest tutaj odpowiednie podejście do dziecka, cierpliwość, a także zaufanie do terapeuty, dlatego proces ten jest rozłożony w czasie. im szybciej postawiona zostanie diagnoza i im szybciej rozpoczniemy terapię integracji sensorycznej, tym większe szanse na sukces i prawidłowy rozwój dziecka. Widząc postępy u swojej pociechy Państwo, jako rodzice zyskujecie przede wszystkim spokój, a po postawionej diagnozie łatwiej jest rozmawiać z nauczycielami czy osobami mającymi kontakt z Waszym dzieckiem.

Diagnoza integracji sensorycznej opiera się na:

1
szczegółowym wywiadzie z rodzicem - to rozmowa terapeuty z rodzicem na temat przebiegu ciąży, rozwoju dziecka w pierwszym roku życia, stanu zdrowia, a także na temat obecnych trudności czy też zachowań, które niepokoją rodziców;
2
kwestionariuszu sensomotorycznym wypełnionym przez rodziców - rodzic odpowiada na pytania związane z funkcjonowaniem i rozwojem dziecka;
3
obserwacji klinicznej – podczas różnych zadań wykonywanych przez dziecko na prośbę terapeuty (tzw. prób klinicznych), obserwuje on zachowania związane z obszarem integracji sensorycznej (np.koordynację, reakcje równoważne, posturalne);
4
obserwacji dziecka w zabawie spontanicznej i ukierunkowanej – umożliwiająca terapeucie wyciąganie wniosków niezbędnych do diagnozy;
5
specjalistycznych testach - w przypadku dzieci powyżej 4 roku życia
6
omówienie diagnozy i przekazanie dokumentu na piśmie rodzicom – otrzymana diagnoza uprawnia do podjęcia terapii integracji sensorycznej na terenie całego kraju. Podczas spotkania rodzice otrzymują zalecenia terapeutyczne, omawiamy wątpliwości oraz plan terapii.

Terapia integracji sensorycznej

To kontrolowane dawkowanie odpowiednich bodźców zmysłowych we wzbogaconym środowisku terapeutycznym, w przyjaznym i bezpiecznym dla dziecka otoczeniu, tak, by odpowiedziało adekwatną reakcją. Terapia nazywana inaczej "naukową zabawą" przynosi zdecydowanie lepsze i szybsze efekty niż farmaceutyki, psychoanaliza czy system nagród i kar.

Terapia Integracji Sensoryczna jest stosowana u dzieci z:

•
trudnościami w uczeniu się,
•
całościowymi zaburzeniami rozwoju,
•
zespołem Aspergera,
•
autyzmem,
•
opóźnieniem psychoruchowym,
•
w chorobach genetycznych.

Baza

Bazą jest specjalistyczny sprzęt stymulujący układ nerwowy. Zajęcia terapeutyczne prowadzone są w przyjemnej sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych: huśtawek, podwieszanych platform, hamaków, trampolin, piłek rehabilitacyjnych, równoważni, wysp, deskorolek, suchych basenów. Często wykorzystywane są pomoce, mające na celu dostarczanie bodźców wzrokowych, słuchowych, węchowych oraz dotykowych.

Cel

Celem terapii integracji sensorycznej jest kształtowanie, przez ruch i dotyk - podstawowych doświadczeń sensorycznych, które pomogą dziecku planować działania w relacji do innych osób. Terapia jest dla dziecka bardzo atrakcyjna, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy. Pod dyskretnym okiem terapeuty uczy się w sposób efektywny automatycznie przetwarzać i wykorzystywać wrażenia sensoryczne, co w konsekwencji poprawia funkcjonowanie układu.

Sens Terapii

Terapia integracji sensorycznej w sposób znaczący wspomaga funkcjonowanie dziecka. Dodatkowo przeprowadzana jest obserwacja swobodnej zabawy dziecka. Interwencja terapeutyczna powinna odbyć się możliwie jak najwcześniej. Idealnym czasem jest okres jeszcze przed rozpoczęciem nauki w szkole, tak aby dziecko na początku tego procesu osiągnęło maksimum swoich możliwości i mogło funkcjonować na poziomie swojej inteligencji. Praca z dzieckiem trwa najczęściej od 1 do 2 lat.

Terapia Ręki

Terapia ręki to rodzaj terapii umożliwiający usprawnienie precyzji ruchów dłoni i palców (czyli tak zwanej małej motoryki), a także koordynacji obu rąk. Dzięki terapii dziecko poznaje różne kształty, struktury, materiały, uczy się je rozróżniać, powiększa zakres wrażeń dotykowych. Wszystko to służy wzmacnianiu samodzielności dziecka w życiu codziennym, a także sprzyja rozwijaniu umiejętności manualnych, które są w kolejnych etapach dorastania wymagane w procesie edukacji (na przykład w pracach plastycznych).

W jakich sytuacjach wskazana jest terapia ręki?

•
przy obniżonym bądź podwyższonym napięciu mięśniowym kończyny górnej, obręczy barkowej
•
przy nieprawidłowej postawie ciała
•
gdy dziecko nie chce rysować, malować, lepić z plasteliny i unika innych prac manualnych
•
gdy dziecko nie lubi dotykać różnorodnych faktur
•
przy problemach ze skoordynowaniem obu rąk
•
przy problemach z wykonywaniem samodzielnym czynności takich jak ubieranie się, zapinanie guzików, zamka
•
przy zbyt powolnym bądź zbyt szybkim i niedbałym wykonywaniu czynności wymagających precyzji

Terapia pedagogiczna

Zajęcia ukierunkowane są na pomoc w kształtowaniu i osiągnięciu gotowości szkolnej dzieci wolniej rozwijających się doświadczających trudności edukacyjnych. Obejmują ćwiczenia z zakresu analizy i syntezy słuchowej, wzrokowej, wzrokowo-słuchowej, grafomotoryki koncentracji uwagi, orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni. Terapia pedagogiczne to również nowoczesna i skuteczna metoda pracy dla dzieci mających trudności na poziomie szkoły jak również trudności rozwojowe utrudniające poznawanie świata. Stymulują one rozwój poznawczy oraz usprawniają funkcje odpowiadające za efektywną naukę.

Podczas zajęć z terapii pedagogicznej stosowane są inne pokrewne elementy technik stymulujących rozwój umiejętności szkolnych dziecka, np.:

1
elementy arterapii (terapia poprzez sztuki plastyczne), bajkoterapii (terapia poprzez czytanie mądrych, uczących bajek z przesłaniem, gdzie dziecko utożsamiając się z bohaterem, wie jak rozwiązywać własne słabości) i myzukoterapii (terapia poprzez słuchanie, obcowanie z muzyką, nie tylko poważną lecz po prostu każdą), czy choreoterapii (terapia poprzez ruch swobodny, taniec dowolny lub kierowany),
2
elementy metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, czyli prostych ćwiczeń służących do poznanie samego siebie i własnego ciała, ćwiczeń na budzenie współdziałania w parze w grupie, jeżeli terapia nie jest indywidualna,
3
elementy integracji sensorycznej, czyli ćwiczenia wszystkich naszych zmysłów
4
relaksacja, wyciszenie i odpoczynek wykorzystanie technik relaksacyjnych

Nadrzędnym, najważniejszym celem terapii pedagogicznej jest stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka – umysłowego, psychicznego, emocjonalnego i poznawczego.

•
usprawnianie deficytów percepcyjno-motorycznych
•
rozwijanie samodzielności
•
budowanie wiary we własne siły
•
wspomaganie rozwoju psychicznego
•
wyrównywanie i korygowanie braków w opanowaniu programu edukacyjnego
•
eliminowanie przyczyn i przejawów zaburzeń, w tym zaburzeń zachowania
•
usprawnianie zdolności koncentracji.

Trening Umiejętności Społecznych

Trening Umiejętności Społecznych (TUS) to program warsztatów dla dzieci, ma charakter cykliczny (10 warsztatów) i wskazana jest obecność na wszystkich spotkaniach. Zajęcia odbywają się w małych grupach (5-6 osób). Prowadzący, wykorzystuje różnorodne formy psychoedukacyjne ukazujące i wspierające prawidłowy model relacji interpersonalnych.

Zajęcia dla dzieci

•
nieśmiałych, lękliwych, wycofanych
•
z problemami emocjonalnymi
•
z trudnościami w kontaktach z rówieśnikami

Celem zajęć jest:

•
budowanie pozytywnego obrazu siebie
•
wzmacnianie wiary we własne siły
•
budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie
•
rozwój inteligencji emocjonalnej (w tym nauka rozpoznawania własnych emocji, rozumienia ich, kontrolowania, poznanie adekwatnych sposobów wyrażania emocji oraz kształtowanie zachowań empatycznych)

W zajęciach wykorzystywane są następujące metody:

•
trening twórczości
•
techniki parateatralne (np. technika zmiany ról)
•
techniki relaksacyjne
•
metoda malowania dziesięcioma palcami

Kontakt

Gabinet Terapii Integracji
Sensorycznej Praksja
Beata Mendygrał-Lewicka

Zapraszam na konsultacje rodziców, którzy mają wątpliwości co do zaburzeń integracji sensorycznej swoich dzieci i chcą skonsultować się z wykwalifikowanym terapeutą SI. Służę też poradą pedagogiczną, która pozwoli ukierunkować działania edukacyjne Państwa dziecka, poradzić sobie z ewentualnymi problemami lub uniknąć trudności w przyszłości.
ul. Jastrzębska 36
87-600 Lipno
606 902 700
bealewicka@op.pl